Gert-Jan Peeters is een echte avonturier die elk avontuur met beide handen aangrijpt. Naast zijn passie voor reizen heeft hij namelijk ook een grote liefde voor zijn werk.

Gert-Jan is directeur van onze Engelse afdeling en dat doet hij al bijna 25 jaar. Hij kwam bij Pellikaan terecht via Richard van Emmerik, een oud-studiegenoot van hem, die ook nog steeds bij Pellikaan werkt. Samen met Richard heeft hij op de HTS gezeten. Na deze opleiding zijn ze ieder hun eigen weg gegaan, maar ze kwamen elkaar opnieuw tegen tijdens de avondstudie Technische Bedrijfskunde.
‘Richard werkte al bij Pellikaan en zei dat ik daar ook moest gaan werken. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb toen gesolliciteerd en ben begonnen als projectleider. Na een aantal jaar ben ik doorgegroeid tot directeur.’

Gert-Jan werkt met veel plezier bij Pellikaan en dat komt door een aantal dingen: de collega’s, de vrijheid tijdens projecten en de saamhorigheid binnen het bedrijf.
‘Als we in Engeland zijn, gaan we om vijf uur niet naar huis, want de meeste teams blijven vaak op de projectlocatie. We eten en drinken ’s avonds samen, waardoor er een hechtere band ontstaat met collega’s en zelfs vriendschappen.’

Natuurlijk wordt er ook hard gewerkt. Gert-Jan stuurt de Engelse afdeling aan, maar dat doet hij zeker niet alleen: hij heeft een heel team dat hem daarbij ondersteunt. Gert-Jan heeft veel plezier in zijn werk: ‘Het is erg belangrijk om projecten binnen te halen, want zonder projecten hebben we geen werk. Ik vind het ook belangrijk om mee te gaan met de laatste ontwikkelingen in de bouw. Maar het allerbelangrijkste is dat ik plezier heb in het werk dat ik doe.’

Naast zijn werk vindt Gert-Jan het leuk om met vrienden leuke dingen te doen. Ook reizen staat hoog op zijn hobbylijstje — vooral verre reizen. ‘Ik heb al een aantal verre reizen gemaakt, maar de verste was naar Irian Jaya, nu Papoea in Indonesië. Je kunt me zeker wakker maken voor een onverwachte verre reis, maar als ik echt een wens mocht doen, zou ik nog een keer een echte wereldreis willen maken!’