Jack Hazen is Commercieel Directeur bij Pellikaan en is al bijna 20 jaar werkzaam bij ons. We hoorden in de wandelgangen dat hij een bijzondere hobby heeft en spraken hem daarop aan.

Wie is Jack Hazen?

Maar wie is Jack Hazen nu eigenlijk? “Ik kom oorspronkelijk uit Limburg en woon nu ongeveer 30 jaar in Brabant. Ik ben getrouwd en heb drie kinderen. Inmiddels heb ik zelfs een kleinkind, waar ik erg trots op ben,” vertelt Jack. “Ik heb de lerarenopleiding Bouwtechniek gedaan, maar uiteindelijk gekozen voor een andere weg: de bouw. Daar zit ik nog steeds enorm op mijn plek.”

Er zijn meerdere dingen die Jack aanspreken binnen zijn huidige functie, maar op de eerste plek staat het hebben en onderhouden van een goede band met de klant. En dat hij de klant kan spreken en overtuigen van de kwaliteit die Pellikaan aanbiedt. “Daarnaast is het contact met de klant een mooie kans om mijn brede kennis van het vakgebied, over te brengen. Het werken in de bouw zit in mijn bloed,” vervolgt Jack. “Maar het mooiste is toch dat je een bijzondere, persoonlijke relatie opbouwt met klanten en partners. Je zit namelijk al vanaf de eerste schetsen met elkaar aan tafel. Het geeft ook heel veel voldoening om bij een opening leerlingen, personeel, sporters en sauna- en/of hotelgasten te zien genieten van hun gloednieuwe accommodatie.”

Pellikaan vs. concurrentie

Volgens Jack onderscheidt Pellikaan zich van de concurrentie doordat zij als familiebedrijf, in tegenstelling tot veel andere bouwbedrijven, werken in vier landen: Nederland, België, Engeland en Duitsland. Door te kijken naar de manier waarop andere landen het aanpakken, kan veel worden geleerd. Dat heeft als groot voordeel dat Pellikaan voorloopt op noviteiten, circulariteit en duurzaamheid. “Doordat wij als enige Nederlandse bouwbedrijf ook zelf sportaccommodaties exploiteren, weten wij dat ‘bouwen’ bij ons niet ophoudt na overdracht van de sleutel. We adviseren onze klanten altijd over beheer en onderhoud, schoonmaak, energie en mogelijk zelfs over financiering. Dat zijn de factoren die een project na oplevering succesvol maken.”

Bijzondere hobby

In de wandelgangen gaat rond dat Jack er, naast hardlopen, nog een bijzondere hobby op nahoudt en wij zijn dan ook razend nieuwsgierig naar wat dit dan is. “Ik beoefen de Japanse vechtsport Koryu Uchinadi, een oude stijl van Karate,” aldus Jack. “Toen mijn dochter rond een jaar of 11 was, was ze wat onzeker. Ik kwam toen op het idee om haar iets met vechtsport te laten doen, omdat je jezelf dan op een hele andere manier leert kennen.” Zo gezegd, zo gedaan. Jack raakte na enkele lessen van zijn dochter aan de praat met een erg enthousiaste sensai (trainer), die hem ervan overtuigde dat hij met zijn 45 lentes jong óók eens mee moest doen aan een les. “Een uitspraak die me uiteindelijk overtuigde, was: een reis om de wereld begint ook bij de eerste stap. Een les die ik nog vaak in mijn achterhoofd houd.” Inmiddels beoefent hij de sport acht jaar en heeft hij het er nog steeds enorm naar zijn zin. “Twee keer per week anderhalf uur trainen. Ik vind het erg fijn om te doen. En ondanks dat het best een blessuregevoelige sport is, heb ik in die acht jaar tijd gelukkig  nauwelijks blessures gehad.”

Op de vraag of dit iets is om een keer met collega’s te doen, antwoordt Jack positief: “Zeer zeker! Dit hebben we ook een keer gedaan tijdens een kerstborrel, waar ik mijn collega’s  heb uitgedaagd om een oefening mee te doen. Ik heb het toen van A tot Z voorgedaan, maar ik merkte al snel dat ze er veel moeite mee hadden. Onder andere zeer ervaren projectleiders kwamen erachter dat leren ook echt leren is. Het geven van instructies moet in stapjes en je moet blijven voordoen. Samen doen, laten doen en toekijken. Wanneer je aan een ander uitlegt hoe iets werkt, leer je zelf het beste. Dat besef gebruik ik dagelijks in mijn werk. Zo leer je bijvoorbeeld ook je aandacht goed te verplaatsen en geconcentreerd bezig te zijn.”

Koryu Uchinadi en werk

“Voordat ik Koryu Uchinadi ging doen, begreep ik vaak niet waarom mensen het lastig vonden om bepaalde instructies te verwerken. Ik dacht altijd: Ik heb het toch een keer voorgedaan en verteld hoe het moet? Waarom begrijpt hij/zij het dan niet? Nu ervaar ik zelf dat instructies geven veel verder gaat dan simpelweg ‘instrueren’. De boodschap die ik haal uit Koryu Uchinadi en die ik meeneem op de werkvloer, is dat door jezelf goed te concentreren en eerst goed te kijken naar de ander, je sneller leert. Het heeft alles te maken met het durven nemen van tijd…”

Kortom: zie het leven als een reis, er is nog een hele wereld om te verkennen. Gewoon dóén, je bent nooit te oud om te leren!